W poniedziałek pisałem o zmianach w Ustawie Prawo Upadłościowe, które weszły w życie w dniu 24 marca 2020 roku. Oczywiście większość zmian, dotycząca upadłości konsumenckiej jest pozytywna ale z całą pewnością nie wszystkie. Zostawienie zaś sądom wypracowania praktyki interpretacji przepisów o braku umorzenia długów to wręcz proszenie się o kłopoty.
Dziś chciałbym nawiązać do nowej instytucji Prawa Upadłościowego – warunkowe umorzenie długów. Co to za zwierz urody nadzwyczajnej? – pyta zaciekawiony konsument. Cóż nazwa ładna ale zawartość już mniej. Dlaczego?
W przypadku warunkowego umorzenia długów przewidziano, że sąd może umorzyć postępowanie, jeśli dłużnik nie ma możliwości spłaty swoich zobowiązań, nie ma również majątku na ich pokrycie. Inna możliwość to wniosek wszystkich wierzycieli dłużnika o takie postanowienie.
Takie oddłużenie warunkowe polega na tym, że przez okres pięciu lat od wydania przez sąd postanowienia o umorzeniu bankrut nie może robić niczego (w języku prawniczym: dokonywać żadnych czynności prawnych) co mogłoby pogorszyć jego sytuację majątkową. Wprowadzono również wyznacznik takich działań – jest to wysokość średniego wynagrodzenia określanego przez GUS (na dziś to 4.918,17 zł). Jeśli dojdzie do złamania tego warunku w okresie pięciu lat to długi upadłego nie ulegają umorzeniu.
Trzeba również pamiętać, że sąd musi otrzymać od bankruta przez okres pięciu lat coroczne sprawozdanie o swojej sytuacji: majątku, dochodach, sytuacji zawodowej i czynnościach których wartość przekroczyła kwotę średniego wynagrodzenia określonego przez GUS.
Właśnie tu kryje się haczyk, ponieważ to sąd ustala czy sprawozdanie jest prawdziwe czy nie oraz czy dokonano zakazanych czynności czy nie. Z tego powodu istnieje duże ryzyko, że bardzo dobre rozwiązanie oddłużenia warunkowego może stać się fikcyjne.
Add a Comment